Gauthier Ollivier, met ouders uit de Elzas en Bretagne, groeide op in de Parijse banlieues en experimenteerde met talloze carrièrepaden (waaronder het openen van een wijnwinkel) voordat hij uiteindelijk besloot zijn kennis van de wijnbouw te verdiepen door een graad in Montpelier te behalen. Hij begon met het maken van wijn terwijl hij samen met zijn partner, Saharnaz, in een busje woonde, tussen gehuurde wijnstokken hoog op de hellingen van het Saint-Chinian Berlou-gebied in de zuidelijke Languedoc, waar hij vandaag de dag nog steeds mee werkt (in totaal 3,5 hectare). Het terroir bestaat voornamelijk uit schist, met een hoge ligging en een overvloedige ligging op het zuiden; bepaalde percelen zijn meer dan 50 jaar oud. In de wijnstokken worden biologische praktijken toegepast, met de bedoeling zo nauw mogelijk met het land samen te werken.
De druiven worden tijdens de oogst zorgvuldig met de hand geselecteerd. Alle wijnbereiding gebeurt in de kelder van hun huis, waar de techniek van het creëren van een pied de cuve wordt gebruikt om de gezonde en dynamische fermentatie van de inheemse gisten te garanderen. Veroudering vindt plaats in vaten en glasvezeltanks, maar ook in flessen. Er worden nooit additieven, zwavel, klaring of filtratie gebruikt. Meïgoon is een knipoog naar Saharnaz’ thuisland Iran, wat zich vanuit het Farsi grofweg vertaalt als ‘die drinkende gloed’.
